هدفون یا هدست وسیله ای است که از یک طرف دارای دو بلندگوی کوچک است که بر روی دو گوش شخص کاربر قرار می‌گیرد و از طرفی دیگر به یک گیرنده یا مولد صوتی مثل رادیو ، پخش کننده فلش ، موبایل یا لوح فشرده متصل میشود . از جمله نام‌های دیگری که برای این وسیله کاربردی استفاده میشود stereophones است یا مثلاً به انواعی که درون گوش قرار می‌گیرند ایرفون earphones هم اطلاق میشود . در صنعت مخابرات به مجموع هدفون و میکروفون که در ارتباطات تلفنی برای یک ارتباط دوطرفه استفاده می‌شوند ، اصطلاحاً هدست هم گفته میشود .
حالا سوالی که برای بسیاری از افراد مطرح است تفاوت میان هدفون ، هدست و ایرفون است . اگر بخواهیم پاسخ این پرسش را در اینجا خیلی خلاصه بدهیم باید بگوییم که هدفون وسیله‌ای است که معمولاً از دو اسپیکر کوچک متصل به هم ساخته شده است و روی گوش ها قرار می‌گیرد . اما هدست در واقع هدفونی است که مجهز به یک میکروفون ضبط صدا و پخش صدا هم هست . ایرفون نیز برخلاف هدفون ، اسپیکری است که درون گوش ها قرار می‌گیرد و زیاد از بیرون مشخص نیست .
انواع هدفون ها به لحاظ شکل اتصال الکتریکی :
به طور کلی همه هدفون‌ها از نظر نوع اتصال به دو گروه اصلی باسیم و بی سیم تقسیم می‌شوند . در نوع باسیم آن معمولا هدفون‌ها با یکی از رابط های پورتUSB ، جک ۳.۵ میلی‌متری صدا و یا جک۶.۳ میلی‌متری به یک منبع صوتی متصل می‌شوند . البته رابط های باسیم دیگری نیز مانند رابط اپتیکال ، ورودی ایمپورت RCA و همچنین جک ۲.۵ میلی‌متری صدا هم وجود دارند که البته شرکت‌های تولید کننده تجهیزات صوتی کم تر از آنها استفاده می‌کنند .
از طرف دیگر هدفون‌های بی‌سیم معمولا برای اتصال از انواع فناوری بلوتوث ، NFC و نیز شبکه های رادیویی ( وایرلس ) بهره می‌برند که البته فراوانی هدفون‌های بی‌سیمی که از فناوری بلوتوث جهت اتصال در آنها استفاده می شود ، بیشتر است .
انواع هدفون ها از نظر قرارگیری روی سر و گوش کاربر :
هدفون های دور گوشی
این نوع از هدفون ها به لحاظ حجم از بزرگترین انواع هدفون به شمار می رود زیرا که گوش های شما به صورت کامل در داخل گوشی‌های هدفون قرار می‌گیرد و بلندگوها هم که در قسمت نرم هدفون هستند ، کاملا گوش شما را می‌پوشاند . به همین خاطر این نوع از هدفون ها به دلیل حداکثر جلوگیری از ورود نویز و صداهای مزاحم محیطی از بهترین و با کیفیت ترین انواع هدفون به شمار می‌رود . تنها ایرادی که از این نوع هدفون ها می توان گرفت حجم و وزن بالاتر نسبت به دیگر انواع هدفون ها است .
هدفون های رو گوشی ( On-ear headphones ):
این نوع از هدفون‌ها امواج صدا را مستقیماً به داخل کانال گوش کاربر هدایت می‌کنند . اما یک عیب اساسی در این هدفون ها این است که ، صدای تولید شده را به خوبی ایزوله نمی‌کنند و معمولاً صدای موسیقی که در حال پخش است ، به محیط بیرون نیز نشت پیدا می‌کند و ممکن است موجب آزار دیگران شود . از امتیازات این نوع هدفون‌ها می توان به کیفیت صدای عالی ، عدم آسیب به سیستم شنوایی فرد و نیز قابلیت حمل آسان اشاره کرد .
هدفون پشت گردنی (Neck-Band Headphone):
در این نوع هدفون ها بدنه آن مانند گردنبند به دور گردن شخص قرار گرفته و گوشی‌های آن با سیم یا دستک‌های ثابت ، در داخل گوش قرار می‌گیرد . به لحاظ حجم و وزن از هدفون‌های تو گوشی بزرگتر ولی از هدفون‌های روی گوشی و دور گوشی کوچکتر می باشد . هدفون های پشت گردنی هم برای استفاده در حین فعالیت‌های پر تحرک و هم برای مسافرت ها گزینه‌ای مناسبی هستند . البته برای افرادی هم که دوست ندارند بدنه هدفون بر روی سر آنها قرار گرفته باشد و آرایش موهای آنها را خراب کند نیز ، گزینه‌ای ایده‌آل محسوب میشود .
هدفون های تو گوشی (In-ear headphones):
حتماً مناسب‌ترین وسیله برای گوش دادن به موسیقی در مسیرهای مسافرتی مختلف ، این دسته از هدفون‌ها هستند . زیرا تقریباً از ورود همه صداهای مزاحم بیرون به داخل گوش جلوگیری می‌کنند . یک مزیت اصلی دیگر این هدفون ها قابلیت حمل و نقل بسیار راحت آنها است . به نحوی که حتی می‌توانید هد فون خود را در جیب قرار دهید و با خود این طرف و آن طرف ببرید .
گردآوری ، ویرایش و نگارش :کاروک
درباره این سایت